نحوه انجام تست های هوابندی و آب بندی پس از نصب سیستم سیفون HDPE

HDPE (پلی اتیلن با چگالی بالا) سیستم های زهکشی سیفونیک به دلیل راندمان بالا، سبک وزن و دوام، به طور گسترده در زهکشی سقف مدرن استفاده می شود. با این حال، عملکرد نهایی یک سیستم نه تنها به مواد و طراحی برتر بستگی دارد. آزمایش دقیق پس از نصب برای عملکرد پایدار طولانی مدت آن بسیار مهم است. تست سفتی هوا و آب، دو مرحله مهم پذیرش، برای تأیید کیفیت نصب سیستم، اطمینان از عملکرد بدون نشتی، و اطمینان از فعالسازی موفقیتآمیز اثر سیفون بسیار مهم هستند.

1. تست سفتی هوا: "کارآگاه" برای یافتن نشتی های ریز

تست سفتی هوا که به عنوان تست فشار منفی یا خلاء نیز شناخته می شود، یک مرحله ضروری قبل از راه اندازی یک سیستم زهکشی سیفونیک HDPE است. از آنجایی که یک سیستم سیفونیک هنگام جریان کامل فشار منفی ایجاد می کند، هر نشتی کوچک می تواند از تشکیل اثر سیفون جلوگیری کند یا حتی اجازه ورود هوا را بدهد و راندمان زهکشی سیستم را به خطر بیندازد.

اصل آزمون:

هوا به یک سیستم لوله کشی HDPE بسته پمپ می شود تا فشار منفی خاصی ایجاد شود. سپس تغییر فشار منفی در یک دوره زمانی مشخص مشاهده می شود. اگر فشار منفی ثابت بماند، سیستم هوابند است. اگر فشار منفی به کاهش ادامه دهد، ممکن است نشتی وجود داشته باشد.

مراحل و روش های تست:

آماده سازی:

اطمینان حاصل کنید که تمام پورت های لوله، پورت های بازرسی و تله های آب به طور ایمن و موقت مهر و موم شده اند.

پمپ خلاء حرفه ای، فشار سنج خلاء و شیلنگ های اتصال لوله را آماده کنید.

اتصالات لوله را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که اتصالات با ذوب حرارتی یا الکتریکی صاف و بدون سوراخ هستند.

انجام تست:

پمپ خلاء و فشار سنج را از طریق شلنگ به درگاه تست سیستم وصل کنید.

پمپ خلاء را راه اندازی کنید و به آرامی فشار داخلی سیستم را به فشار منفی مورد نظر (معمولاً -10 کیلو پاسکال تا -20 کیلو پاسکال) کاهش دهید.

پس از رسیدن به فشار منفی مورد نظر، پمپاژ را متوقف کنید، شیر را ببندید و فشار اولیه و زمان فعلی را ثبت کنید.

سیستم را هوابند نگه دارید و فشار سنج را رعایت کنید. بعد از زمان تست مشخص شده (مثلا 1 ساعت)، دوباره خواندن فشار را ثبت کنید.

معیارها:

اگر فشار منفی در محدوده مجاز (معمولاً -1.5 کیلو پاسکال) در طول آزمایش کاهش یابد، سیستم هوابند تلقی می شود.

اگر فشار منفی فراتر از محدوده مجاز کاهش یابد، سیستم فاقد صلاحیت تلقی می شود. تمام اتصالات لوله، اتصالات فلنج و پورت های بازرسی باید به دقت بررسی شوند. روش های رایج بازرسی شامل استفاده از آب صابون به اتصالات و مشاهده حباب ها برای مشخص کردن دقیق نشت است.

II. تست ضد آب: شبیه سازی باران شدید برای تأیید ظرفیت زهکشی

تست آب بندی که به عنوان تست آب بسته نیز شناخته می شود، گامی مهم در تأیید عملکرد سیستم سیفون HDPE بدون نشتی و اطمینان از پایداری آن تحت بار کامل است. این آزمایش به صورت بصری سناریوی زهکشی باران شدید را شبیه سازی می کند.

اصل آزمون:

آب به سیستم لوله HDPE تزریق می شود تا زمانی که به ارتفاع سر مشخصی برسد. سپس دیواره بیرونی لوله برای نشتی در یک بازه زمانی مشخص مشاهده می شود.

مراحل و روش های آزمون:

آماده سازی:

به طور موقت تمام خروجی های سیستم لوله کشی (مانند پایین رایزر) را آب بندی کنید.

اطمینان حاصل کنید که سیستم لوله کشی به طور ایمن بسته شده است و می تواند وزن آب را تحمل کند.

یک منبع آب کافی و تجهیزات پر کردن آب آماده کنید.

انجام تست:

به آرامی سیستم را با آب از بالاترین منیفولد یا یک پورت اختصاصی پر کردن آب پر کنید.

هنگام پر کردن، اتصالات لوله را برای نشت مشاهده کنید.

هنگامی که سیستم به طور کامل پر شد و سر آب به ارتفاع طراحی مورد نیاز (معمولاً بالای منیفولد سقف) رسید، پر کردن را متوقف کنید.

ثابت بایستید و قسمت بیرونی لوله را برای نشت آب قابل مشاهده یا چکیدن در یک بازه زمانی مشخص (معمولاً 24 ساعت) مشاهده کنید.

معیارها:

اگر هیچ نشتی یا چکه ای در قسمت بیرونی سیستم لوله کشی، در تمام اتصالات یا در درگاه های بازرسی در طول آزمایش مشاهده نشود، سیستم ضد آب تلقی می شود.

در صورت مشاهده هرگونه نشتی، آزمایش باید فوراً متوقف شود و نشتی ها علامت گذاری و تعمیر شوند. پس از اتمام تعمیرات، آزمایش مجدد لازم است تا زمانی که انطباق حاصل شود.

نکته مهم:

هنگام انجام تست آب بندی، توجه ویژه ای به مناطق مستعد نشت، مانند اتصالات بین پایین رایزر و لوله افقی، آرنج، سه راهی و درگاه های بازرسی داشته باشید. علاوه بر این، اثرات نوسانات دمای محیط بر انبساط و انقباض لوله باید در طول آزمایش در نظر گرفته شود.