چگونه قضاوت کنیم که آیا اتصالات الکتروفیوژن HDPE واجد شرایط است

فناوری الکتروفیوژن به طور گسترده در پروژه های لوله HDPE استفاده می شود. تضمین کیفیت مشترک برای عملکرد ایمن شبکه خط لوله بسیار مهم است. مفصل الکتروفیوژن واجد شرایط نه تنها به یک ظاهر بی عیب و نقص بلکه یک ساختار داخلی پایدار و عملکرد بلند مدت قابل اعتماد نیز نیاز دارد.

تأیید پارامترهای جوشکاری و پردازش داده ها
صحت فرآیند جوشکاری پیش نیاز برای مفصل واجد شرایط است. جوشکارهای الکتروفیوژن مدرن اغلب دارای قابلیت ورود به سیستم داده ها هستند که مبنای اصلی تعیین کیفیت مشترک است.
سازگاری پارامتر: تأیید کنید که پارامترهای جوشکاری (ولتاژ ، زمان) ثبت شده توسط جوشکار با پارامترهای استاندارد نشان داده شده در بارکد اتصالات لوله الکتروفیوژن یکسان هستند. هرگونه انحراف ، حتی جزئی ، می تواند منجر به جوشکاری ناقص یا گرمای بیش از حد شود و بر عملکرد مشترک تأثیر بگذارد.
بازخورد وضعیت جوشکاری: وضعیت جوشکاری نمایش داده شده در صفحه جوش را بررسی کنید. یک چرخه جوشکاری طبیعی باید شامل گرمایشی ، ذوب و خنک کننده باشد ، بدون هشدار غیر طبیعی. اگر یک پیام "جوش شکست خورده" یا "خطا" ظاهر شود ، مفصل باید بدون صلاحیت تلقی شود.
زمان خنک کننده: اطمینان حاصل کنید که زمان خنک کننده واقعی از حداقل زمان خنک کننده مشخص شده برای اتصالات لوله برخوردار یا فراتر می رود. خنک کننده کافی نمی تواند باعث شود ناحیه مذاب تحت استرس تغییر شکل دهد و قدرت مفصل را تضعیف کند.

بازرسی بصری: خصوصیات ماکروسکوپی و میکروسکوپی
بازرسی بصری مستقیم ترین و سریعترین روش برای ارزیابی در محل است ، زیرا می تواند پدیده های سطحی را در طی فرآیند جوش نشان دهد.
مشاهده مهره مذاب:
یکنواختی: بررسی کنید که آیا مهره مذاب یک خط الراس مداوم و یکنواخت در اطراف مفصل بین اتصالات و لوله ایجاد می کند. یک مهره ذوب یکنواخت نشان می دهد که سیم فیوز برقی به طور مساوی گرم می شود و منطقه فیوژن کافی است.
اندازه و شکل: اندازه مهره مذاب باید در محدوده مشخص شده توسط سازنده اتصالات باشد. اندازه بزرگتر ممکن است نشان دهنده گرمای بیش از حد باشد ، در حالی که اندازه کوچکتر ممکن است نشان دهنده همجوشی ناقص باشد. این باید یک شکل قوس صاف و بدون تورفتگی آشکار یا برآمدگی شدید باشد.
بازرسی از پین نشانگر:
زیاد اتصالات الکتروفیوژن HDPE با یک پین نشانگر طراحی شده اند. در حین جوشکاری ، با گسترش ذوب داخل اتصالات ، پین نشانگر از سطح اتصالات بیرون می رود.
یک مفصل واجد شرایط نیاز به پین ​​نشانگر به طور کامل بیرون و پایدار دارد. اگر پین نشانگر بیرون نرود و یا فقط جزئی از آن خارج شود ، معمولاً نشان دهنده فیوژن کافی و خرابی جوش احتمالی است. تراز و ترخیص بین اتصالات و لوله ها:
بررسی کنید که اتصالات و لوله ها به درستی تراز شده و عاری از سوء استفاده قابل توجه هستند. بررسی کنید که عمق درج لوله شرایط را برآورده می کند.
قبل از جوشکاری ، باید شکاف مناسبی بین لوله و اتصالات وجود داشته باشد. پس از جوشکاری ، مواد مذاب باید به طور مساوی شکاف را پر کند.
پاکیزگی و آسیب سطح:
سطح مفصل را برای علائم سوزش ، سیاه شدن یا گرمای بیش از حد ، که علائم جوشکاری نادرست است ، بررسی کنید.
بررسی کنید که ناحیه خراشیده لوله تمیز ، بدون خراش و روغن باشد. خراش ناقص یا آسیب به سطح لوله بر کیفیت جوش تأثیر می گذارد.

آزمایش غیر مخرب: تأیید کیفیت عمیق
برای پروژه های مهندسی بحرانی ، علاوه بر بازرسی بصری ، روشهای آزمایش غیر مخرب نیز برای تأیید کیفیت داخلی مفصل مورد نیاز است.
آزمایش اولتراسونیک:
با استفاده از اصل انتشار موج اولتراسونیک و بازتاب در مواد ، می تواند حفره ها ، اجزاء یا جوش های ناقص در مفصل را تشخیص دهد.
پروب اولتراسونیک در امتداد سطح مفصل جابجا می شود. اگر سیگنال اکو دریافت شده غیر طبیعی باشد ، ممکن است نقص داخلی وجود داشته باشد.
آزمایش اشعه ایکس:
از پرتوهای X برای نفوذ به مفصل و ضبط تصاویر ساختار داخلی استفاده می شود. پرتوهای X می توانند به وضوح یکپارچگی سطح جوش و وجود منافذ ، تراکم یا ماده خارجی را نشان دهند.
این روش یک تصویر بصری مستقیم از نقایص داخلی را فراهم می کند ، اما پر هزینه است و به طور معمول در سیستم های لوله کشی پر فشار و پرخطر استفاده می شود.

آزمایش مخرب: تأیید عملکرد نهایی
آزمایش مخرب برای تأیید عملکرد نهایی دسته ای از محصولات یا مفصل خاص ضروری است.

تست پوست:
یک مفصل جوش داده شده از نظر مکانیکی از هم جدا می شود.
یک مفصل قابل قبول باید در حین لایه برداری شکستگی پلاستیکی انعطاف پذیر نشان دهد و شکستگی باید روی لوله یا لوله رخ دهد ، نه بر روی سطح جوش. شکستگی که مستقیماً در سطح جوش رخ می دهد ، قدرت جوش کافی را نشان می دهد.

تست کششی:
آزمایش کششی بر روی مفصل جوش داده شده برای اندازه گیری استحکام کششی آن انجام می شود.
یک مفصل قابل قبول باید دارای استحکام کششی برابر یا نزدیک به قدرت خود مواد لوله باشد.

تست پشت سر هم فشار داخلی:
پس از آب بندی بخش لوله جوش داده شده ، فشار داخلی به تدریج افزایش می یابد تا لوله ترک شود. برای یک مفصل واجد شرایط ، نقطه ترکیدن باید در موقعیتی دور از مفصل باشد ، نه در منطقه جوشکاری ، که ثابت می کند که مقاومت فشار مفصل بهتر از خود لوله است. $ $